Hiroshima’nın ardından ikinci durağım atom bombası atılan bir diğer şehir Nagasaki oldu. Nagasaki’ye Hiroshima’dan Hakata’ya kadar hızlı trenle gelip daha sonra Kamome tren hattında binerek ulaşabiliyorsunuz. Yolculuk 4 saate yakın sürüyor.
Nagasaki 6 Ağustos günü Hiroshima’da hava bulutlu olsaydı bombanın ilk atıldığı yer olacakmış, Hiroshima’nın yedek hedefiymiş. O günlük şanslıymış, fakat 9 Ağustos 1945 sabahı tarihteki en talihsiz anlardan birini yaşamış. O gün asıl hedef Kokura’ymış fakat bulutlardan dolayı yedek hedef olan Nagasaki’ye yönelinmiş ve 11:02’de “Fat Man”adlı plütonyum bombası bırakılmış. Şehre atılan bombanın gücü Hiroshima’ya atılana göre daha fazla olmasına rağmen Nagasaki’nin dağlık topoğrafyasından dolayı daha az etki göstermiş.
Şehir Hiroshima’ya göre daha küçük, 450 bine yakın bir nüfusu var. Ülkenin güneydoğu ucunda kalması ve hızlı trene bağlı olmaması sebebiyle daha az geliştiğini düşünüyorum. Günümüzde bu durum böyle olsa da 2. Dünya Savaşı’ndan önce Japonya’nın en önemli şehirlerindenmiş. Konumundan dolayı önemli bir limanı olan şehir, Çinliler, Koreliler, Portekizliler ve Hollandalılar ile ana ticaretin yapıldığı yermiş. 1633-1853 yılları arasında Japonya’ya giriş-çıkış yasak iken yabancılar ile ticarete izin verilen ülkenin dışarıya açık tek şehriymiş. Gelen yabancı tüccarlar ve misyonerler sayesinde ülkenin Hristiyanlıkla tanışan ilk şehri olmuş. Dışarıya açıldıktan sonra 1850’lerde İmparator Meiji döneminde önemli bir sanayi şehri haline gelmiş. Ve daha sonra bombalanmasına yol açacak Mitsubishi gemi ve silah fabrikaları gibi birçok fabrika kurulmuş.
Şehirdeki ilk durağım atom bombasının atıldığı nokta oldu. Burada merkezde bir anıt ve onun hemen yakınında yıkılan Urakami Katedrali’nin bir parçası var. Urakami Katedrali bomba atıldığında Doğu Asya’nın en büyük katedraliymiş ve şimdi biraz farklı bir noktaya tekrar inşa edilmiş. Patlamanın olduğu alanın hemen yukarısı 1978’de Barış Parkı’na dönüştürülmüş. Burada sağ eli nükleer tehdidi, sol eli barışı simgeleyen devasa Barış heykeli dışında bu acıyı paylaşan diğer ülkelerden gönderilen heykeller yer alıyor. Gönderen ülkelerin büyük bir kısmının da SSCB, Çin, Doğu Almanya gibi dönemin komünist rejimleri olması ilgi çekici bir durum. Burada Türkiye’den Eşber Karayalçın’ın da sonsuz adlı heykeli yer alıyor.
Daha sonraki durağım Nagasaki Atomic Bomb Museum oldu. 1996’da günümüzdeki haliyle açılan müze, farklı kotlardan alanla ilişki kuruyor ve ilgili yapılarla bağlanıyor. Yapının jeodezik kubbesi ve içindeki spiral rampası dikkat çekiyor. Müzenin içinde yine Hiroshima’dakine benzer olarak tarihi süreç, bombanın fiziki etkilerini anlatan bölümler ve eşyalar var. En etkileyici kısım video ve görsel efektlerle Nagasaki topoğrafya maketi üzerinden bombanın etkisinin anlatıldığı kısım.
– http://nagasakipeace.jp/english.html
Son durak olarak da 2002 yılında Akira Kuryu tarafından tasarlanan ve müzeyle yeraltından bağlanmış olan Nagasaki National Peace Memorial Hall for the Atomic Bomb Victims’e gittim.Yapı bir müze değil gerçek anlamıyla bir anma mekanı. Gelenlerin sadece dua etmeleri ve yapının ortamında herşeyden uzaklaşıp his ve hatıralara odaklanması amaçlanmış. Remembrance Hall’da bombadan ölenlerin hepsinin adının yazılı olduğu bir bir dolap ve mekanı oluşturan 12 ışık yayan kolon var. Bu alan bombanın merkezine doğru konumlanmış. Yapının yer üstündeki kısmında ise bu kolonların devamı olan ışık yayan duvar ve çevresinde susuzluktan hayatını kaybedenler için bir havuz var. Havuz geceleri ölenlerin sayısına ithafen 70 bin fiber ışıkla aydınlatılıyor. Çok sade ve etkileyici bir tasarım, gezdiğim bölgeler içinde anma mekanı kavramını en iyi karşılayan yapı diyebilirim.
– http://www.peace-nagasaki.go.jp/english/index.html
Nagasaki hakkında daha detaylı bilgiye linklerden ve sonraki yazılarımdan ulaşabilirsiniz.