Üniversite Meksika devriminin önemli bir parçası, 1910 baslarında tamamen lav taslarından olusan bu bölge donemin önemli mimarları Mario Pani, Enrique del Moral, Domingo García Ramos, Armando Franco Rovira tarafından tasarlanan kampüs, halen yapılmaya devam ediyor. Kampüs içerisindeki ince detaylar, doğal tasın her yerde kullanılması bir yandan yaratılmaya çalışılan Meksika kimliğinin geleneğe gösterdiği bağlılığı temsil ediyor. Açık alanların buyuk bir önem taşıdığı kampüs bir anlamda modern bir sehir denemesi. Zaten unniversite sehri olarak geçiyor. Zamanında bu proje tasarlanmaya başladığında Le Corbusier’in heyecanlanip projenin bir kismini tasarlamak istediğini ama yönetimin sadece meksikali mimarların tasarlamasini istediklerini söylüyorlar.
Kampüs içerisinde fakülteler, spor alanları ve kültür alanı bulunuyor. Beni şaşırtan içerisinde yurt olamamisiydi. Ogrenciler vakitlerinin önemli bir kısmını burada geçiriyorlar, içeriye polisin girmesi yasak, içeride kendi sistemleri var. Bu orta avluya bakan binalar, kule olan rektörlük binası, kütüphane, felsefe bölümü ve mimarlık fakültesi. Andres, bu planlamanın bilinçli olduğunu diğer bilimlerden sonra felsefe ile mimarlığın digerlerinden hem kopuk ama bir yerde beraber ddegerlendirilip bu sekilde mekan kurgusunun yapıldığını söylüyor.
Alandaki kare cimenlikler hava güzel oldugunda tum ogrenciler tarafindan kullanılıyormuş, bahçenin içerisindeki bazı özel alanlar ise bir anda soyutluyor insanı olduğu yerden. Zaman geçirmek çok keyifliydi, böyle bir binanın idealindeki gibi işlemesini görmek etkileyiciydi.