Herkese merhaba, bu yazı spontane gelişti açıkcası, mumbai’den Singapur’a geldigimde böyle bir havaalanı ile karşılaşacağımı düşünmüyordum. Burası transfer merkezi olduğu icin ve büyük paralar buradan geçtiği icin bu kadar gelişmiş, Singapur’un öncelikli gelişim projelerinden biriymiş bu havaalanı, mağazalar, yemek yerleri, sinema oyun olanları, her yerde ücretsiz internet kiosklari, masaj koltukları vs. Fotograflar anlatıyor zaten kendini
İşte ben bu başımın böyle dönmesiyle Jakarta uçağını bekliyordum. O sırada uçağın kapısına gittim, kredi kartı ile yarım saat internet satın aldım. Hatta hatırlayan olur belki “zaman kavramımı kaybediyorum sanırım” gibisinden birsey yazmıştım ki, tek kaybettiğim zaman kavramım değilmiş.
Uçaktan indim, her ülkeye gittiğimde yaptıgım gibi para dönüştürdüm. (bu arada su an Çin’e doğru gidiyorum önümdeki kızın koltuğunu arkaya doğru yaslamasıyla kafamın koltukla birleşmesi bir oldu, neyse) Sonra otele gittim, ödeme yapacağım, bir baktım kredi kartım yok!
Önce neyse çıkar bir yerden diye düşündüm, odaya çıktım herseyi boşalttım, yok! Hiç bir yerde yok, önce hafif bir çöküntü yaşasam da hemen toparlayıp, Singapur’u aradım, havaalanını, uçak şirketini, sonra annemi, Elif’i bu tesellilerden ve kartı zor bulacağımı anladıktan sonra arkiteradan Muge’yi de arayarak, haberi vermiş oldum. Bir yandan da kendime kızıyordum ama dalgınlık işte, sonra konuşuldu edildi, yoluna girdi hersey.
Bu arada bugün havaalanında kredi kartını tekrar sordum, kredi kartlarını bulduktan sonra 3 gün içinde kimse gelmezse, bankaya haber verip, kırıyorlarmış kartı, iyi dedim ben de güzel yapmışsınız.